14 باور غلط درباره افسردگی که شبکه های اجتماعی را پر نموده اند - وبلاگ یاسی

به گزارش وبلاگ یاسی، آیا می دانید آبراهام لینکلن، استیون هاوکینگ، جورج پاتون، میکل آنژ و وینستون چرچیل چه وجه مشترکی داشته اند؟ این افراد نه تنها از پیروز ترین افراد تاریخ بوده اند، بلکه همه آن ها به افسردگی هم مبتلا بوده اند.

افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی در سراسر دنیا است. سازمان بهداشت دنیای آمار مبتلایان به افسردگی را در سطح دنیا حدود 300 میلیون نفر برآورد می نماید و تخمین ها حاکی از آن است که حدود 15٪ از جمعیت بزرگسالان در مقطعی از زندگی خود افسردگی را تجربه می نمایند.

با این وجود، تصورات غلط و باورهای نادرست بسیاری درباره افسردگی در جامعه رواج دارد. افرادی که افسردگی را تجربه می نمایند، اغلب به دلیل همین تصورات غلط نسبت به اختلالات سلامت روان، با مسائل فراوانی روبه رو می شوند.

برای رفع مسائل این چنینی و یاری به افراد مبتلا به افسردگی، اولین قدم تشخیص باورهای نادرست و حقایق مربوط به افسردگی است، زیرا تصورات نادرست درباره افسردگی موجب افزایش سطح برخوردهای نادرست، انگ و تعصبات نابه جا پیرامون این اختلال روانی می گردد. این احساس خجالت و انگ نابه جا می تواند مانع از این گردد که برخی افراد علائم افسردگی خود را با کسی در میان بگذارند یا برای درمان آن اقدامی نمایند. تنها راه چاره این مشکل مبارزه با باورهای نادرست و تصورات غلط درباره افسردگی است و همین طور افزایش درک عمومی درباره اختلالات سلامت روان.

در ادامه این مقاله از وبلاگ یاسی مگ برخی از تصورات غلط و باورهای نادرست درباره افسردگی نقد و آنالیز علمی شده است. اطلاعات صحیح و معتبر درباره این بیماری به شما یاری تا با موفقیت این بحران را پشت سر بگذارید. با ما همراه باشید.

1. افسردگی یک بیماری واقعی نیست

بسیاری از مردم به اشتباه معتقدند که افسردگی فقط غم و اندوه یا حتی ضعف شخصیت است. اما در واقع، افسردگی یک اختلال پیچیده مرتبط با سلامت روان است. این بیماری ریشه های اجتماعی، روان شناختی و زیست شناختی مختص به خود را دارد و به روش های مختلفی قابل درمان است.

اگر فکر می کنید ممکن است افسردگی داشته باشید، به آن فقط به اسم غم و اندوهی گذرا یا یک مشکل شخصیتی نگاه نکنید. در عوض، با یک روان پزشک یا روان درمانگر درباره این مسأله صحبت کنید. این افراد می توانند به شما یاری نمایند تا پشتیبانی تخصصی لازم برای مدیریت شرایط روحی خود را به شکل صحیح دریافت کنید.

2. افسردگی با غم و اندوه یکی است

تمایزهای مهمی بین افسردگی و غم وجود دارد. هنگام مقایسه افسردگی و غم، توجه به طول مدت علائم و رفع آن ها مهم است. احساس غم و اندوه به اندازه یک دوره افسردگی که به طور بالقوه می تواند برای هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها ادامه یابد، دوام ندارد. احساس غم و اندوه به خودی خود رفع می گردد، به خصوص با گذشت زمان و حمایت خانواده و دوستان، در حالی که افسردگی به خودی خود رفع نمی گردد. افرادی که غمگین هستند فقط احساس غم و اندوه دارند، در حالی که مبتلایان به افسردگی چندین احساس دیگر از جمله اضطراب، پوچی و ناامیدی را هم زمان تجربه نمایند.

3. داروهای ضد افسردگی همواره افسردگی را درمان می نمایند

افسردگی قابل درمان است و در میان گزینه های درمانی موجود، روان پزشک شما ممکن است برایتان داروهای ضد افسردگی تجویز کند. این داروها بیوشیمی مغز شما را تغییر می دهند. آن ها می توانند به رفع مسائل بیولوژیکی که در به وجود آمدن شرایط شما نقش دارند، یاری نمایند.

برای بسیاری از افراد، داروهای ضد افسردگی به تنهایی کافی نیستند. پزشک شما بعلاوه ممکن است روان درمانی یا گفتاردرمانی را به شما توصیه کند. ترکیب درمان دارویی با گفتاردرمانی یک استراتژی درمانی رایج و مناسب است.

4. افسردگی به خودی خود درمان می گردد

علائم افسردگی بدون درمان حرفه ای به ندرت بهبود می یابد. درمان برای رفع علائم افسردگی لازم است. بسیار نادر است که افسردگی خود به خود و بدون مداخله حرفه ای از بین برود. بدون درمان مناسب، افسردگی ممکن است ماه ها یا حتی سال ها به طول بیانجامد یا به طور بالقوه منجر به رفتارهای خودزنی یا خودکشی گردد.

درمان افسردگی به فرد اجازه می دهد تا به عملکرد طبیعی روزانه خود برگردد. بعلاوه درمانگر می تواند مهارت های مقابله ای لازم را به شما بیاموزد تا از طریق آن ها علائم بیماری و عوامل استرس زا را مدیریت کنید.

5. افسردگی به دلیل رخ دادن اتفاقات غم انگیز اتفاق می افتد

همه ما گاهی اوقات افکار غم انگیز یا ناراحت نماینده را تجربه می کنیم. به اسم مثال، ممکن است در پی مرگ یکی از عزیزان یا سرانجام یافتن یک رابطه عاطفی ناراحت شوید. حوادثی از این دست می تواند خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهد. اما افسردگی همواره ناشی از یک حادثه منفی نیست.

افسردگی می تواند باعث ایجاد دوره هایی سرشار از ناامیدی، غمگینی و رخوت غیر قابل شرح گردد. در صورت ابتلا به افسردگی شما بعلاوه ممکن است به خودکشی تمایل داشته باشید. دوره های افسردگی می توانند برای مدتی طولانی ادامه داشته باشند و بعلاوه ممکن است به طور ناگهانی و بدون دلیل به سراغ ما بیایند، حتی وقتی که به نظر می رسد همه چیز در زندگی شما خوب پیش می رود.

6. اگر والدین شما افسردگی داشته باشند، شما هم دچار افسردگی خواهید شد

برخی افراد معتقدند که اگر در خانواده خود سابقه ابتلا به افسردگی را دارید، احتمالا خودتان هم به آن دچار می شوید. اما متخصصان مطمئن نیستند که ژنتیک تا چه اندازه در مشخص خطر ابتلا به افسردگی نقش دارد. فقط به این دلیل که والدین یا سایر اعضای خانواده شما افسردگی را تجربه نموده اند، به این معنی نیست که شما هم دچار افسردگی خواهید شد.

عاقلانه است که از سابقه خانوادگی خود آگاهی داشته باشید. اما سعی کنید بیش از حد درباره عوامل خطرسازی که نمی توانید کنترل کنید نگران باشید. در عوض، روی عواملی تمرکز کنید که می توانید آن ها را مدیریت کنید. به اسم مثال، از سوء مصرف الکل یا مواد مخدر برای کاهش خطر ابتلا به افسردگی خودداری کنید.

7. داروهای ضد افسردگی شخصیت شما را تغییر می دهند

داروهای ضد افسر دگی بیوشیمی مغز شما را تغییر می دهند. این مسأله ممکن است ترسناک به نظر برسد. ممکن است نگران این مسأله باشید که هنگام مصرف این داروها شخصیت کاملا متفاوتی از خود بروز بدهید.

این مسأله مهم است که بدانید داروهای ضد افسر دگی فقط برای تغییر برخی مواد شیمیایی خاص در مغز شما طراحی شده اند. این داروها می توانند بدون تغییر شخصیت شما، علائم افسر دگی شما را تسکین دهند. حقیقت این است که پس از مصرف این داروها، بسیاری از افراد مبتلا به افسر دگی احساس می نمایند که خودشان هستند و تغییری را در شخصیتشان حس نمی نمایند. با این حال اگر احساس خود را هنگام مصرف داروهای ضد افسر دگی دوست ندارید، می توانید با پزشک خود درباره ب گزینه های درمانی دیگر صحبت کنید.

8. شما به راحتی می توانید افسردگی را پشت سر بگذارید

هیچ کس افسر دگی را انتخاب نمی نماید. برخی از افراد به اشتباه معتقدند که این اتفاق زمانی می افتد که به خود اجازه می دهید در غم و اندوه غوطه ور شویم. این افراد ممکن است با خود فکر نمایند که افسر دگی فقط با افکار مثبت یا تغییر نگرش قابل درمان است.

در حقیقت، افسر د گی نشانه یترحم نسبت خود، ضعف یا تنبلی نیست. این اختلال یک بیماری پزشکی است که در آن بیوشیمی مغز، عملکرد مغز و ساختار ذهنی شما تحت تأثیر عوامل محیطی یا بیولوژیکی قرار می گیرد. اگر مشکوک هستید که به افسر دگی مبتلا هستید، حتما با یک روان پزشک یا روان درمانگر یک قرار دیدار بگذارید.

9. شما برای همواره باید داروهای ضد افسردگی را مصرف کنید

داروهای ضد افسر دگی برای بسیاری از مبتلایان به افسر دگی در واقع نوعی گزینه درمانی طولانی مدت محسوب می گردد. اما مدت زمانی که به شما توصیه می گردد این گونه داروها را مصرف کنید، می تواند بر اساس شدت اوضاع و برنامه درمانی تجویز شده شما متفاوت باشد.

ممکن است تا سرانجام عمر احتیاجی به مصرف داروهای ضد افسر دگی نباشد. در بسیاری از شرایط، پزشک ممکن است روان درمانی را همراه با دارو تجویز کند. این روش درمانی می تواند به شما یاری کند روش های جدیدی را برای کنار آمدن با چالش های زندگی خود بیاموزید و ممکن است به مرور زمان احتیاج شما به دارو را کاهش دهد. در شرایط دیگر، مصرف داروهای ضد افسر دگی به مدت طولانی ممکن است برترین انتخاب برای شما باشد.

10. افسردگی فقط زنان را مبتلا می نماید

به دلیل فشارهای اجتماعی، بسیاری از مردان احساس راحتی نمی نمایند که درباره احساسات خود با کسی سخن گفته یا از دیگران در این زمینه یاری بخواهند. در نتیجه، برخی از افراد به اشتباه تصور می نمایند که افسر دگی اختلالی است که فقط زنان را درگیر می نماید.

این مسأله قطعا نادرست است. زنان به طور معمول علائم افسر دگی خود را به دیگران اعلام می نمایند، اما حقیقت این است که مردان هم به این بیماری مبتلا می شوند فقط به طور معمول درباره آن با کسی صحبت نمی نمایند. در واقع این مسأله می تواند عواقب جدی زیادی برای مردان داشته باشد. تحقیقات نشان داده که آن ها بیشتر از زنان خودکشی می نمایند و دلیل آن هم این است که درباره مسائل روحی خود از کسی درخواست یاری نمی نمایند.

11. صحبت کردن درباره افسردگی فقط اوضاع را بدتر می نماید

این یک تصور غلط و رایج است که بحث درباره افسر دگی فقط احساسات مخرب را تقویت می نماید و توجه شما را بر تجارب منفی زندگی متمرکز می نماید. اما در مورد بسیاری از افراد، تنها ماندن با افکار منفی شان بسیار مضرتر از بیان کردن آن ها است.

دانستن این مسأله می تواند به شما یاری کند تا با یک مخاطب قابل اعتماد و حامی که در پی قضاوت کردن شما نیست درباره احساسات خود صحبت کنید. نزدیکان و خانواده شما ممکن است تمایل داشته باشند که به درد دل های شما گوش فرا بدهند. اما در بسیاری از موارد، یک روان پزشک یا روان درمانگر برترین گزینه برای شنیدن احساسات و درونیات شماست، ضمن اینکه این شخص می تواند یاری های تخصصی لازم را برای شما فراهم کند.

12. افراد افسرده زیاد گریه می نمایند

همواره این طور نیست. برخی از افراد هنگام افسر دگی نه گریه نمی نمایند نه ظاهر خود را بسیار غمگین نشان می دهند. در عوض آن ها از نظر احساسی احساس خالی بودن می نمایند و ممکن است در کنار این، احساس بی ارزشی یا بی فایده بودن را هم تجربه نمایند. اما باید به خاطر داشت که حتی افسر دگی بدون علائم چشمگیر هم می تواند باعث اخلال در زندگی روزمره فرد گردد و آسیب های زیادی را متوجه خانواده ها کند.

13. افسر دگی بخشی از پیری است

بیشتر افراد بدون تجربه کردن افسر دگی، چالش های سالمندی را پشت سر می گذارند. اما وقتی که درباره سالمندان اتفاق می افتد، ممکن است نادیده گرفته گردد. افراد مسن ممکن است غم و اندوه خود را پنهان نمایند یا علائم مختلف و مبهمی را تجربه نمایند؛ غذا دیگر برای آن ها طعم خوبی ندارد، دردهای جسمانی آن ها بیشتر می گردد یا الگوی خوابشان تغییر می نماید. مسائل پزشکی می تواند افسر دگی را در سالمندان تحریک کند و افسرد گی هم می تواند بهبودی ناشی از حمله قلبی یا جراحی را کندتر کند.

14. نوجوانان همواره ناراضی هستند

اگرچه بسیاری از نوجوانان بدخلق، مشاجره جو و تندمزاج هستند، اما طولانی شدن غم یا حالت تحریک پذیری برای نوجوانان امری طبیعی نیست. در واقع اگر ناراحتی آن ها بیش از دو هفته طول بکشد، ممکن است نشانه افسرد گی باشد که تقریبا از هر 11 نوجوان، 1 نفر به این بیماری مبتلا می گردد. علائم دیگری که نشان می دهد ممکن است نوجوانی به یاری احتیاج داشته باشد عبارت اند از غمگین بودن یا تحریک پذیری مداوم حتی با دوستان، لذت نبردن از فعالیت های محبوب یا افت تحصیلی ناگهانی.

نکته سرانجامی

افسر دگی یک بیماری جدی است که درباره ب آن باورهای غلط بسیاری وجود دارد. برخی از این تصورات نادرست ها به ایجاد تعصب و انگ اجتماعی پیرامون افسر دگی و یاری دریافت پیرامون آن مهم ترین مسأله است.

اگر مبتلا به افسر دگی هستید، روان پزشک می تواند روش های درمانی مختلفی را بسته شرایطتان برای شما تجویز کند. به اسم مثال، ممکن است ترکیبی از موارد زیر را برای شما تجویز کند؛

• درمان دارویی
• روان درمانی
• اقدامات پزشکی
• درمان های جایگزین
• تغییرات در سبک زندگی

اگر درباره ابتلای خود به افسردگی مشکوک هستید، همین امروز با یک روان پزشک یا روان درمانگر تماس بگیرید و یک وقت دیدار بگیرید. از آن ها برای کسب اطلاعات بیشتر درباره گزینه های درمانی خود یاری بخواهید.

این مطلب فقط جنبه آموزش و اطلاع رسانی دارد. پیش از استفاده از توصیه های این مطلب حتما با پزشک متخصص مشورت کنید. برای اطلاعات بیشتر بیانیه رفع مسؤولیت وبلاگ یاسی مگ را بخوانید.

منبع: The Recovery Village, WebMD, HealthLine